وقتی صحبت از قهوه به میان میآید، اکثر مردم یک نوشیدنی انتخابی میکنند.
برای برخی افراد قهوه سرد یا فوری مناسب است، در حالی که برای برخی دیگر نوشیدنی اسپرسو داغ. برای بسیاری، انتخاب بین یک فنجان رست یا برشته کاری روشن و تیره است.
احتمالاً شنیدهاید که مردم درباره تفاوتهای قهوه روست روشن و تیره صحبت میکنند، و حتی میتوانید از قبل یک رست مورد علاقه خود را داشته باشید. با این حال، ممکن است در مورد تفاوت بین این دو تعجب کنید.
این مقاله قهوه برشته روشن و تیره را با برجسته کردن تفاوتهای موجود در محتوای کافئین، مزایای سلامتی، مشخصات طعم و موارد دیگر مقایسه میکند.
اصول برشته کردن قهوه
دانههای قهوه قبل از برشته شدن، دانههای میوه سبز گیاهان قهوه هستند مانند گیلاس. که از نظر رنگ یا طعم شباهت کمی به نوشیدنی صبحگاهی که همه ما میشناسیم و دوست داریم، هستند. در واقع قابل هضم نیستند.
برشته کردن این دانههای قهوه سبز انواع تغییرات شیمیایی، فیزیکی و حسی را در دانهها تداعی میکند و در نهایت همان چیزی است که به قهوه رنگ، عطر و طعم اصلی میدهد . در واقع این دان ها برشته میشوند. البته برای یک قهوه ی با کیفیت از مزرعه تا عصاره گیری همه مراحل باید با کیفیت انجام شود.
دانههای قهوه معمولاً در محفظه های چرخان بزرگ برشته میشوند، که در آن به مدت 9 تا 20 دقیقه(بسته به حجم دستگاه روستر) قبل از سرد شدن و فرایند خروج گاز ها، حرارت داده میشوند.
این فرآیند ساده به نظر می رسد، اما حتی تغییرات جزئی در زمان و دمای برشته شدن دان سبز می تواند منجر به تفاوت در محصول نهایی شود. ده ثانیه اختلاف در پایان برشته کاری میتواند طعم را تغییر دهد.
رست های روشن معمولاً بین 350 درجه فارنهایت تا 400 درجه فارنهایت (177 درجه سانتیگراد تا 204 درجه سانتیگراد) حدود 10 دقیقه یا کمتر برشته می شوند. البته اطلاعات این جمله کاملا عمومی است و بستگی به حجم رست، نوع دان و خیلی موارد دیگر دارد.
رست های تیره برای نزدیک به 14 دقیقه بالاتر از 400 درجه فارنهایت (204 درجه سانتیگراد) گرم می شوند. رست های مدیوم یا متوسط در این بین قرار می گیرند.
به طور خلاصه، هرچه رست روشن تر باشد، دان سبز قهوه دمای کمتری میبیند و مدت زمانی که آنها در برشته کاری میگذرانند کوتاهتر میشود.
حرارت دادن دانههای قهوه رطوبت را از بین میبرد، بنابراین دانههای برشته تیره، روشن و پفدار هستند(به دلیل اینکه ترق دوم را هم میزند)، در حالی که رستهای روشن متراکم و مرطوب هستند. برشته کردن روغن های طبیعی را نیز به سطح دان می آورد، به همین دلیل است که رست های تیره تمایل به درخشندگی دارند.
خلاصه
دانه های قهوه بو داده تیره برای مدت طولانی تری نسبت به دانه های قهوه روست روشن در دمای بالاتری حرارت داده می شوند. این تغییرات در تفت دادن به دلیل تفاوت در رنگ، تراکم و میزان رطوبت دان است.
کدام یک کافئین بیشتری دارد؟
بسیاری از ما اول صبح یا زمانی که به افزایش سریع انرژی نیاز داریم، به سراغ یک فنجان قهوه می رویم. این به این دلیل است که کافئین موجود در قهوه فعالیت مغز را تحریک می کند و انتقال دهنده های عصبی را آزاد می کند که باعث می شود احساس هوشیاری و بیداری بیشتری داشته باشید.
بنابراین، ممکن است تعجب کنید که آیا رست روشن و تیره از نظر محتوای کافئین متفاوت هستند یا خیر.
تصورات غلطی در مورد اینکه کدام رست کافئین بیشتری دارد وجود دارد. برخی افراد تصور می کنند که هر چه دانه تیره تر باشد، محتوای کافئین بیشتری دارد. دیگران شنیدهاند که برشته کردن کافئین را میسوزاند، به این معنی که رست های روشن و مدیوم در واقع محرک بیشتری دارند.
با این حال، رست های تیره پس از فرآیند برشته کردن، کافئین کمی کمتر دارند.
گفته می شود، مطالعات اخیر و قدیمی تر به طور یکسان نشان می دهد که این تفاوت ناچیز است. تا زمانی که قهوه با وزن اندازه گیری می شود و نه حجم، محتوای کافئین بین دو بو داده بسیار مشابه است.
از آنجایی که دانههای برشته تیره با هوا پف میکنند و با گرم شدن منبسط میشوند، اندازهگیری وزن قهوه نسبت به اندازهگیری حجم، مانند قاشق چایخوری یا قاشق غذاخوری، دقیقتر است.
به عنوان مثال
یک مطالعه نشان داد که یک نمونه از قهوه دم شده روشن حاوی حدود 60 میلی گرم کافئین است، در حالی که همان مقدار برشته تیره حاوی 51 میلی گرم کافئین است – اگرچه این اختلاف می تواند به راحتی بین دسته های دانه ها متفاوت باشد .
به طور متوسط، 1 فنجان (237 میلی لیتر) قهوه حاوی حدود 100 میلی گرم کافئین است. نوع رست، نوع دان، و حتی نحوه دم کردن آن، همگی می توانند این مقدار را تغییر دهند، هر چند احتمالاً نه چندان.
خلاصه
مطالعات نشان دادهاند که دانههای قهوه برشته شده تیره نسبت به دانههای قهوه برشته شده کمتر کافئین دارند. با این حال، این بیشتر به دلیل حجم دان است. وقتی دو قهوه از نظر وزنی مقایسه می شوند، تفاوت بسیار ناچیز است.
چگونه طعم متفاوت است؟
بعد از کافئین، دلیل دیگری که باعث میشود مردم به قهوههای روشن یا تیره برشته تمایل داده میشوند، معمولاً طعم آن است.
در مقایسه با رست های تیره، رست های روشن طعمهای ظریفتر اما پیچیدهتری دارند. از آنجایی که برخی از طعمهای اولیه دان در طول فرآیند برشته کردن از بین میرود یا تغییر میکند، رست های تیره طعمهای عمیق اما ساده دارند. هر چقدر رست ادامه داشته باشد، اسید های بیشتری میشکنند و از پیچیدگی طعمی کم میکند.
قهوه برشته شده روشن نیز نسبت به بو داده تیره، بوی دهان نازک تری دارد. روغنهای طبیعی موجود در دانههای قهوه بو داده تیره، ویسکوزیته محصول نهایی را افزایش میدهند که باعث میشود آن را در دهان غلیظتر کنید. به اصطلاح دیگر بادی بالاتری دارد.
قهوه برشته شده لایت اغلب به شرح زیر است:
روشن
ترد
اسیدی
میوه ای
گلدار
گیاهی
قهوه برشته تیره اغلب به شرح زیر است:
پررنگ
قدرتمند
دودی
شکلاتی
نان تست
آجیل
برخی افراد برشته تیره را تلخ تر از برشته روشن توصیف می کنند، اگرچه تلخی قهوه می تواند ناشی از بسیاری از عوامل دیگر نیز باشد – از زمان دم کردن و نسبت قهوه به آب گرفته تا دمای آب مصرفی و اندازه آسیاب.
علاوه بر این، جایی که دانههای قهوه رشد میکنند، گونههای گیاه قهوه که از آن آمدهاند، و تکنیکهای پردازش دانهها همگی میتوانند بر طعم یک فنجان قهوه تأثیر بگذارند.
برای داشتن بهترین طعم، برشته های ملایم اغلب برای قهوه ریخته و قطره ای توصیه می شوند، در حالی که رست های تیره برای نوشیدنی های اسپرسو یا آنهایی که از شیر و خامه استفاده می کنند مناسب هستند.
میتوانید هنگام درست کردن رست های مختلف را امتحان کنید. به غیر از دریافت کافئین، سعی کنید تجربه کنید.
نویسنده: آرمان صالحی، روستر و صاحب برند ردپیل
بدون دیدگاه